Eerste dagen in Paramaribo

Dit verslag bestaat uit veel informatie over de geschiedenis, de regering en de huidige problemen in Suriname. Ik wil graag deze informatie met jullie delen aangezien de huidige bevolking vaak niet altijd op de hoogte is van alle problemen, omdat deze informatie niet via de regering wordt verteld.

Donderdag  1 oktober
Geert Hendriks, directeur van ADRA Nederland, reist met mij af naar Suriname om daar projecten te bekijken en nieuwe plannen op te zetten. Geert is de eerste week met mij in Suriname.

De aankomst op het vliegveld ging al op zijn Surinaams en ik werd omhelst door alle warmte. We werden door meneer Edward Blackman van het vliegveld gehaald met Marlon, hij is Edward zijn rechterhand binnen de kerk. Edward is de voorzitter van de kerkgenootschap, predikant van de kerk gemeente Zion en de directeur van ADRA Suriname.
Edward gaf aan dat hij een lieve vrouw heeft die eten voor ons heeft klaar gemaakt, we zijn voorgesteld aan Edward zijn gezin en hebben daar heerlijk gegeten. Vervolgens hebben we een seniorenwoning bekeken waar zes senioren worden verzorgd en zij betalen geld naar wat zij kunnen bijdragen. Hier hebben we vers gebakken banaan gekregen die in een soort bloempapje zijn gebakken. We zijn naar een fijn appartement gebracht. Later in de avond werden we nog naar de gemeente Zion gebracht, hier waren nog jongeren bezig met de voorbereidingen voor de 35e verjaardag van Zion die maandag wordt gevierd.

We zijn overal heel warm ontvangen, mensen zijn heel open en geïnteresseerd.  Het valt me op dat er veel grappen worden gemaakt en er wordt ontzettend veel gelachen, dat bevalt me wel :)

Vrijdag 2 oktober
Deze ochtend hadden we een bijeenkomst en kennismaking met de medewerkers van ADRA Suriname. We zijn van harte welkom en mensen zijn erg enthousiast. We hadden niet veel tijd want we gingen direct door naar Apintie TV om het programma door te bespreken. Maandag komen we in een programma op de Surinaamse TV en het doel is om meer naamsbekendheid te geven aan ADRA Suriname en meer donateurs in Suriname te vinden. We bespraken het programma door met de presentator dhr. Henk van Eyk, een lieve man die dit werk doet omdat hij het leuk vindt. Dhr. Van Eyk hoeft officieel niet meer te werken.
Vervolgens hebben we rond 14.30 uur heerlijk gegeten bij de Javaan, een aangekleed Indonesisch restaurant. Het eten is erg belangrijk voor Surinamers en ik verwacht dat ik toch met wat meer kilo’s thuis zal komen.
In de avond hebben we de Advent kerk bezorgt waar het avondmaal werd gevierd. Het was een bijzondere ervaring, de mensen zingen vol passie waar ik af en toe om moest lachen. In deze kerk vond veel interactie plaats en dit ben ik niet gewend van de Nederlandse kerken. Ook wordt er veel in de kerk gelachen en heeft daardoor een andere lading.

Zaterdag 3 oktober
Deze dag gaat het gebeuren: een bezoek ik drie Advent kerken… De adventist viert de Sabbat, de zaterdag i.p.v. de zondag.

Ik ga mee zodat het jongere publiek zich meer voelt  aangesproken door te zien dat jonge mensen vanuit Nederland zich inzetten voor ontwikkelingsprojecten. In de drie kerken werd er in 10 minuten verteld over de achtergrond van ADRA, het doel, de samenwerking, de projecten en de toekomst. Door de reistijd, file en het wachten hebben we geen dienst kunnen bijwonen.
Na het laatste kerkbezoek zijn we om 13.30 uur naar het huis van Blackman gegaan en hier kwam veel familie. We hebben gezellig met elkaar gegeten en uiteraard veel gelachen. Edward heeft inderdaad een ontzettend lieve vrouw, Heidi. Ze hebben drie jaar geleden twee pleegdochters in huis genomen omdat hun biologische vader hierom vroeg, de moeder zorgde niet goed voor de kinderen. Dat een vader eigen kinderen moet wegbrengen zegt natuurlijk al genoeg. De kinderen zien hun biologische ouders nog steeds.

Zondag 4 oktober
Surinaamse afspraken
Tot nu toe  heb ik nu nog niet één keer meegemaakt dat de Surinamer op tijd waren voor een afspraak. Regelmatig zijn de Surinamers  zo’n 15 minuten later en dit vind ik nog meevallen. Deze ochtend zouden we om 8.00 uur worden opgehaald en ik had uiteraard verwacht dat er iemand om 8.15 uur zou arriveren. Maar niet is minder waar, 8.00 uur hoor ik ineens twee keer een toeter en kijk naar buiten en zie dat de auto al is gearriveerd. Verhip, ze komen dus wel op tijd. Ik moest snel mijn tas inpakken en kon gaan. Of heeft op tijd komen hier iets met het geslacht te maken, dit was namelijk wel een vrouw ;)

Erowarte
Vandaag reis ik met Edward, Geert, Carla en haar zoon naar Erowarte om het waterproject en speelproject te bezichtigen. Erowarte ligt aan de Marowijne rivier bij de grens van Frans-Guyana. In Erowarte wonen veel indianen, je ziet uiteraard niet dat het indianen zijn maar de cultuur is er nog steeds. Er staan veel kleine simpele huisjes en krotjes. Dit is volgens mijn reisgenoten normaal omdat ze niet veel nodig hebben.

De cultuur
Bij binnenkomst moeten we ons officieel direct melden bij kapitein Jona Gunther, hij komt ons al opzoeken. We hebben een gesprek met hem over toekomstige projecten die hij wil uitvoeren; een toeristenoord, toiletgebouw met douche, elektrische oven voor de bakkerij, een boot om zieke over te varen om hen naar een goed ziekenhuis te laten gaan, een parkeerplaats voor toeristen en activiteiten voor de toeristen.
De oven in de bakkerij is nu stuk en volgens de kapitein kan deze niet gemaakt worden, ze lopen nu veel inkomsten mis en wachten tot een andere partij dit kan financieren. Ze zijn zelf niet actief bezig om geld in te zamelen en hier speel ik dan dus ook op in. Het lijkt mij logisch dat je eerst geld verdient met één project om vervolgens zelf het andere project te financieren, hier wordt daar wat anders over gedacht.
In dit dorp is eerder een project uitgevoerd met kippen; deze kippen zouden eieren kunnen leggen waar ze van kunnen leven en kunnen verkopen. Ook zouden ze kippen kunnen opfokken. In plaats van het uitvoeren van dit project, hebben ze alle kippen opgegeten. Er wordt aan vandaag gedacht en niet aan volgende week, volgende maand of volgend jaar.

Onderdeel van de cultuur is dat meisje een moet man hebben als ze voor het eerst ongesteld wordt, ze wordt dan als volwassen gezien. Dit is ook een reden dat veel kinderen niet meer naar het voorgezet onderwijs gaan en alleen de basisschool afmaken. De school staat er al tientallen jaren en er zijn maar twee oud-leerlingen die na de basisschool het voortgezet onderwijs hebben afgemaakt. Carla sprak met een meisje dit wel naar het voorgezet onderwijs gaat en zij zit dagelijks zo’n  4 uren in de bus.

Drinkwaterproject
In Erowarte zijn de watertanks bij  44 woningen gefinancierd door Adra, de watertanks vangen het water op vanaf het dak. Op het moment is het een zeer droge tijd waardoor er geen water in de tanks zitten. De huishoudens en school moeten naar een kraan op straat lopen om hier water uit te halen.  Om 14.30 uur kwam er geen water meer uit te kranen, op dit moment hebben ze dus geen water. De tanks worden binnenkort gevuld door de brandweer  zodat iedereen over water beschikt, hier moet uiteraard voor betaald worden. De meeste huishoudens beschikken niet over elektriciteit.

De school is net geverfd en ziet er goed uit. Hier wordt alles nog op de borden geschreven en kinderen moeten dit overnemen, de regels staan op het bord geschreven. De docenten hebben twee klassen en hebben daarom het bureau in het midden van de ruimte staan. De school krijgt boekjes vanuit Nederland, sommige boekjes zijn gedrukt in 1988 en zijn dus erg oud.

Binnenlandse oorlog
Tussen 1986 en 1992 was er een burgeroorlog in Suriname. Deze oorlog werd gevoerd door Desi Bouterse en Ronnie Brunswijk en werd gevoerd om de macht over Oost-Suriname. We reden voorbij Moiwana waar een monument staat.

Maandag  5 oktober
De school
We hebben de Veritasschool bekeken in Paramaribo en beschikt over meer dan 400 leerlingen, de basisschool heeft net een nieuw dak gekregen. ADRA heeft rond 2003 gezorgd voor een toiletgebouw. De speeltoestellen zijn afgesloten omdat veel toestellen te slecht zijn om te gebruiken. Veel lesmateriaal is verouderd.

De kinderen hebben in de klas of op het plein niks om mee te spelen. Er is geen bouwhoek, leeshoek o.i.d. op de manier hoe ik de basisschool heb mogen meemaken. Alles wordt nog geschreven op de borden, terwijl de docenten zo graag iets visueel willen laten zien door middel van een filmpje zodat een kind op meerdere manieren wordt geprikkeld. De lokalen zijn voorzien van gaas i.p.v. een raam en hierdoor is het erg gehorig en lijkt het een kippenhok. Het schoolhoofd en de docenten willen heel graag iets veranderen maar daar is simpelweg geen geld voor. Het is hartverscheurend dat de kinderen moeten boeten voor de keuzes van de regering; maar de kinderen lijken er niet onder te lijden. De kinderen hebben het op hun eerste schooldag naar hun zin. De regering geeft groot in het nieuws aan dat er geen schoolgeld betaald hoeft te worden en aan de andere kant zorgt de regering onvoldoende voor de voorzieningen van de school en de behoefte van het kind. Omdat de overheid het schoolgeld heeft afgeschaft en zelf niet veel voorziet, heeft de school geen geld om te investeren en kunnen geen nieuwe boeken worden aangeschaft.

Apintie TV
We zijn terug op het kantoor van ADRA om het programma voor te bereiden; ik vind het gesprek niet effectief en stel voor om naar de locatie te gaan om daar ook de nieuwe lijst met vragen te ontvangen i.p.v. te strepen door een document terwijl dat niet nodig is.
De heer Van Eyk complimenteert ons en zegt dat we mensen van de tijd zijn, het komt waarschijnlijk niet vaak voor dat mensen op tijd zijn. We krijgen een microfoontje tussen de kleding, het geluid moet getest worden en er moet nog een knoopje dicht van mijn bloesje. De heer Van Eyk is een hele sympathieke, nuchtere en lieve man. Het lijkt me niks om op tv te komen maar het is toch ook wel grappig om mee te maken. Mijn vierde dag in Suriname en direct op TV.
De heer Van Eyk geeft aan dat hij mijn naam lastig vindt en dat blijkt tijdens de uitzending. Ik ben Sjaak en Sjaakje genoemd en hij was vaker in de war, ik ben ineens geboren in 1960 J Hij stelt plotseling vragen over de toekomstplannen van ADRA en de omgang van de culturen in Suriname, ik heb hier maar geen eerlijk antwoord op gegeven. Ik vind het namelijk onbeschoft om te dat ze de Chinezen hier niet willen zien. De toekomstplannen van ADRA heb ik ter plekke bedacht maar ik wist niet of ze blij zouden zijn met het antwoord…..

Na de uitzending hebben we ontzettend gelachen. We gingen terug naar het kantoor om zaken door te bespreken en  we hebben overheerlijke Roti op het kantoor gegeten. Het viel me op dat er geen bestek bij zat en dat wordt anders altijd bij afhaalmaaltijden bijgedaan. Ik wachtte even af en ik keek naar Edward en zijn collega, Carla. Roti heb ik nog nooit met mijn handen gegeten en voordat ik dat wilde aangeven, maakte ze grappen over mensen die zo raar keken naar Surinamers omdat ze roti met hun handen aten en dat deze mensen vaak lopen te prutsen met bestek en vervolgens toch met hun handen gaan eten. Ik besluit om de informatie voor me te houden.. ;)

In de avond hebben we gevierd dat Zion 35 jaar bestaat. Er was een dienst met felicitaties, muziek, toneel en de avond werd afgesloten met een feestelijk buffet. Ik heb even geholpen tijdens het buffet en daar keek men raar van op omdat het niet zo hoorde; ik was te gast en er moet voor mij gezorgd worden. Mensen gaven aan dat ik al een echte Surinamer was. Ik heb uitgelegd dat het met mijn opvoeding te maken heeft. J Moeders, bedankt hiervoor want hier wordt het zeer gewaardeerd, ik word zelfs “een goede vrouw” genoemd.

Dinsdag 6 oktober
Nederlandse ambassade
Vandaag ben ik met Edward en Geert naar de Nederlandse Ambassade geweest waar we de ambassadeur en een collega hebben gesproken. Het doel van het gesprek was om hen kennis te maken met de stichting ADRA en eventueel te ontdekken of de Nederlandse Ambassade nog iets kan betekenen voor de stichting ADRA door de stichting in contact te brengen met Surinaamse/Nederlandse bedrijven. De Nederlandse Ambassade heeft aangegeven dat het belangrijk is om de inwoners echt eigenaar te laten worden van de project en zelf te laten uit te voeren, dit klopte al met wat ik dacht. Er zijn waterprojecten uitgevoerd door andere organisaties waar vervolgens niks mee is gedaan omdat de locals vinden dat het niet van hun is.

Het ziekenhuis
In de middag hebben we een polikliniek voor ogen bezochten om  een gesprek aan te gaan of zij in de toekomst iets kunnen betekenen voor de stichting. De eigenaren van de poli bestaat uit een jong getrouwd stel; Een Nederlandse man en een Surinaamse vrouw die voor een overgroot deel van haar leven in Nederland heeft gewoond. Het stel is sinds augustus 2014 in Suriname en heeft er wel oren naar om ADRA te ondersteunen in een dienst. Het stel had leuke ideeën om eventueel in de toekomst uit te voeren met bijvoorbeeld een Nano filter van Life Saver Systems.  Daarnaast hebben ze mij geadviseerd om een supplement te kopen voor de kwikverontreiniging in het binnenland. Deze kwikverontreiniging wordt met name gecreëerd door de goudwinning. Meer dan de helft van de vis bevat te veel kwikgehalte.

De poli bevind zich op het terrein van het oudste ziekenhuis in Suriname, een prachtig gebouw om te zien. Het ziekenhuis stamt uit 1760 en was een militair ziekenhuis. Het is een mooi ziekenhuis om te zien en daarom wilde Geert en ik even een foto maken, als snel werden Edward en ik aangesproken en gevraagd wat we kwamen doen. Het bleek de directrice te zijn en we waren van harte welkom, we werden zelf naar binnen gehaald en zij heeft mij meer verteld over de zorg, de staat en de verzekeringen. Er is een nieuwe wet dat een ziekenhuis de onverzekerde mensen niet meer mag helpen, ook al liggen ze op sterven. Deze wet is opgezet door een privaat verzekeringsbedrijf en de regering, de ziekenhuizen hebben het ministerie opgeroepen om hier hun rol in te nemen en hier iets aan te doen. De ziekenhuizen moeten geld ontvangen van verzekeringsbedrijven en de overheid, helaas betaald met name de overheid slecht of niet. Het ziekenhuis heeft veel moeite met deze wet omdat ze vinden dat ze het ziekenhuis van het volk zijn. Daarnaast zijn er nog meer regelingen getroffen waardoor ze sommige behandelingen minder goed of juist niet meer kunnen uitvoeren.

In de avond werd er een bestuursvergadering gehouden met de bestuursleden van ADRA.
ADRA Suriname heeft veel plannen:
- Meer fundraising in eigen land op elke leeftijd
- SRD rekening
- Website en Facebook aanmaken
- Brainstorm over fundraising
- Samenwerking zoeken met andere organisaties voor grotere projecten
- Op zoek naar structurele inkomsten

Later in de avond ben ik even langs de buurvrouw geweest om een bakje koffie, ze had me al eerder gevraagd. Ik huur een appartement van haar. Het is een oudere en lieve dame met vijf kinderen die in Nederland wonen. Zij vroegen wat ik tot nu toe had gedaan en gaf aan datik veel geleerd heb, deze mensen zijn helemaal niet op de hoogte van wat er gaande is in Suriname. De informatie via de regering geeft hele andere geluiden af.

Vandaag reis ik naar het binnenland, Lespansie in de buurt van Isadou. Het is zo'n 3 uren rijden en 40 minuten met de boot.